|
TÜRK HALK OYUNLARI
KATALOĞU KOLAN VURMAK:
Kelime olarak
"kolan" en eski kaynaktan halis Türkçe'dir. (Kaşgarlı Mahmut: Div'nü Lûg't'it
Türk). Yalnız Türkçe'de çadırın kenar şeridi, bel kemeri, tokalı kayış, şube,
dayanıklı şerit gibi anlamlarda yaşamıştır. Egeli kabadayı, kolanı yalnız atının
eyerine dolamaz kendi bel silâhlığına da en üstten sarar. Salıncağın iplerine de
kolan denildiği için kolan vurmak birleşimi, asıl salıncak gösterisinde tek veya
iki kişi ayaktayken salıncağın kolonlarından tutup tartımla diz büküp hız ala
ala uçarak sallanmaları hususunda kullanılırdı. Hatt' "horan"
adının, bu kolon vurmadan bozulmalığı bile bir ara düşünülmek istenmiştir. Bu
bir halk etimolojisi olup, horan kelimesi "haran" sözüyle bir tutmayı
tasarlayanın garip istintacına (sonuç çıkarmasına) benzer.
|