|
POPÜLER AŞK ROMANLARI: KADIN YAZARLAR Cumhuriyet roman ve hikâyesinin bu ilk döneminde genel olarak ülkenin
sorunlarını, Anadolu’yu ve Anadolu insanının durumunu veren eserlerin yanı sıra,
daha çok kadın yazarların eserleriyle ortaya çıkan bir “Popüler Aşk Romanları”
modasıyla karşılaşırız. Sevgi, aşk ve ihtiras konularını, mutlu bir aile
yuvasında ideal bir hayatı veya bunun özlemini anlatan bu romanlar, geniş bir
okuyucu kitlesinin ilgisini çekmiş ve çok okunmuşlardır. Bazıları tefrika
halinde gazetelerde kalmış olan popüler aşk romanları, estetik açıdan fazla bir
değer taşımayan, ancak orta sınıf okuyucunun özlem veya beklentilerine cevap
veren eserlerdir. Bu tarzda eser veren yazarlardan Aşk Bahçesi adlı romanı 1924’te çıkan Burhan
Cahit Morkaya (1882-1949) ile Yaban Gülü adlı romanı 1925’te çıkan Güzide Sabri
Aygün (1886-1946) tarih bakımından bir önceliğe sahiptir. Sonraki yıllarda Esat
Mahmut Karakurt, Selâmi İzzet Sedes, Etem İzzet Benice, Şükufe Nihal, Halide
Nusret Zorlutuna, Nezihe Muhittin, Muazzez Tahsin Berkant, Mükerrem Kâmil Su,
Cahit Uçuk, Peride Celâl ve Kerime Nadir gibi yazarlar peşpeşe popüler aşk
romanları yazarlar. Kadın yazarlardan Güzide Sabri, Muazzez Tahsin Berkant (1900-1984) Mükerrem
Kâmil Su (1906-1984) ve Kerime Nadir’in (1917-1984) aşk romanları çok okunmuş,
bunların bir kısmı filme de alınmıştır. Peride Celâl (d. 1915) ise daha sonraki
romanlarında yeni anlatım tekniklerini denemek suretiyle sanat romanı yazmaya
yönelmiştir. Aslında kadın yazarlar olgusu, Cumhuriyet’in ilânından sonra kadına tanınan
haklara paralel olarak gitgide genişleyen ve güçlenen bir olgudur. Kısaca
belirtmek gerekirse, Halide Edip’ten sonra yetişen birçok kadın yazar, roman ve
hikâyelerinde romantik bir aşk hikâyesinin etrafında da olsa “kadının eğitimi,
hakları ve toplumdaki konumu” gibi temalara geniş yer vermiş ve böylece
Cumhuriyet Dönemi Edebiyatında çok sık bir şekilde ele alınan kadın konusu, bu
yazarların elinde yeni duyarlılıklar, yeni bakış açıları kazanmıştır.
|